บทที่ 42 ตอนที่ 42

มิ่งหล้าเงยหน้าขึ้นจากบ่าของร้อยแก้ว น้ำตาท่วมใบหน้า และส่ายศีรษะน้อยๆ

“เสี่ยเป็นคนบอกพี่เองว่า... เราหมดตัวแล้ว...”

หัวใจของหล่อนร่วงกระแทกลงกับพื้น เมื่อเห็นความหายนะของคนที่ตนเองรักและบูชา อยากจะร้องไห้ออกมาบ้าง แต่ก็ทำได้แค่เพียงฝืนยิ้ม

“เสี่ยเก่ง... เชื่อแก้วนะพี่หล้า เสี่ยจะพาพวกเราผ่านพ้นว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ